Woensdag 1 september: Florida mall

Vandaag is het 1 september en wordt mijn moeder 75 jaar. Vanmorgen dus als eerste naar huis gebeld om te feliciteren. Het is hier tenslotte 6 uur vroeger. De laatste dag in de villa alweer. Morgen gaan we naar huis. We doen het vandaag dan ook rustig aan. De kinderen lagen al vroeg in het zwembad en ik chatte nog wat met Lawrence, de eigenaar van de villa. Hij vertelde dat de mensen voor ons aan het vissen waren in het meer achter onze villa. Toen de man een vis aan de haak had geslagen werd hij eraf gebeten door de alligator in het meer. Hij bleek ook wel groter dan ze dachten zo'n 4 feet, ongeveer 1.25 meter. We kletsen nog wat en op hetzelfde moment hoorde ik Bart hard au roepen. Het bleek dat Joost per ongeluk met zijn voet tegen zijn lip was gekomen. Vlug koud water erop maar heeft hij nu dus toch een dikke lip. Het was toen ook gelijk over met de pret.
Joost wilde nog graag een keer gaan eten bij de Golden Corral. Het eerste jaar dat we hier waren kwamen we er graag. Vorig jaar echter vonden we het een stuk minder. Misschien omdat je andere restaurants hebt ontdekt of omdat het eten minder was ik weet het niet. Dit jaar waren we er dan ook nog niet geweest. Om daar te dineren vonden we al helemaal geen goed plan dus hadden we Joost beloofd er vandaag te gaan ontbijten. Rond tien uur reden we op weg naar het restaurant. Het was niet zover hier vandaan dus we waren er zo. We hadden nog een kortingsbon en voor 7.50 dollar per persoon mochten we zoveel eten als we wilden. Wel onvoorstelbaar wat ze er allemaal hebben. Rond kwart voor elf bleek dat ze alles aan het omzetten waren voor de lunch. We hadden geluk volgens de serveerster want nu konden we van beiden profiteren. Eerlijk gezegd vonden we het allemaal toch niet zo geweldig. Geen restaurant om nog een keer terug te gaan. Maar goed we hadden onze buik vol en we konden er weer een tijd tegenaan. We hadden de kinderen nog een cadeautje beloofd dus stelden we de Tomtom in richting Florida Mall. Joost wilde graag boxen voor zijn Ipod en Bart wilde een ps3 spel. Joost had iets gezien bij Sears in Tampa dus vandaar naar de Mall. Onderweg reden we nog een stukje over de International Drive en keken daar nog even bij een grote sportwinkel. Nog even de laatste sfeer opsnuiven van Orlando want we moeten er weer even op teren. We reden door naar de mall en parkeerden bij Sears voor de deur. Je hebt hier overal gigantische parkeergelegenheden en alles is gratis. Bij Sears vond Joost wel wat hij wilde maar er zat natuurlijk een Amerikaanse stekker aan. Je kunt er dan wel weer een convertor bij kopen maar dan wordt het ongeveer net zo duur als in Nederland. Verder zit je natuurlijk met de garantie. We konden gelukkig dus Joost uit zijn hoofd praten om hier die boxen te kopen. Bart wilde graag een pet dus liepen we nog even de mall in. Daar zagen we een pettenwinkel waar je zelf een naam of initialen op kon laten zetten. Dit vonden ze eigenlijk allebei wel leuk. We kozen kleur, lettertype en grootte en na een uur zouden we ze weer op kunnen halen. We besloten om onze tijd te verdrijven maar een rondje door de mall te maken. Bart had in Busch Gardens een leuke rugzak gezien. We hadden die niet gekocht en hadden daar uiteraard spijt van. Hij was van het merk Hurley en nergens konden we natuurlijk zo'n tas vinden. Volgens de verkoper zouden ze dit merk tassen verkopen bij Dillards. Daar vonden we geen Hurley maar wel een Oneill. Bart vond deze ook wel mooi, we rekenden af en liepen verder. Echter een paar winkels verder kwamen we in een winkel waar ze heel veel tassen van Hurley verkochten en uiteraard een veel mooiere dan degene die hij al had gekocht. Moeders dus weer terug met de tas naar Dillards om vervolgens bij de andere winkel de Hurley rugzak te kopen. Je moet wat overhebben voor je kroost. Maar volgende week begint school weer dus is het wel handig dat we in ieder geval geen tas meer hoeven te kopen. Na uiteraard nog even in de berenwinkel te hebben rondgekeken, liepen we terug naar de pettenwinkel. Helaas waren de petten niet helemaal netjes geborduurd. De verkoopster bood aan om ze opnieuw te doen maar daar moesten we weer op wachten. Uiteindelijk konden we na een half uur toch vertrekken. Op de terugweg naar de villa stopten we nog even bij de Wallmart. De jongens wilden nog graag een cadeautje kopen voor de vriendinnetjes in Nederland. Ton wilde hier nog scheermesjes meenemen en ik kocht nog wat bakspulletjes. Goed geslaagd kwamen we rond vijf uur in de villa aan. Ik nam nog even een duik in het zwembad en genoot van het uitzicht over het meer. De familie ducktales kwam in optocht langs, onze huisvrienden de ooievaars? kwamen nog even dineren en een andere nieuwgierige vogel kwam voorzichtig kijken of we al nieuwe buren hadden. Plotseling zag ik iets boven het water uitkomen wat verdacht veel leek op een slang. Na een paar keer het geobserveerd te hebben riep ik Ton om te horen wat hij dacht dat het was. Beiden kwamen we toch op hetzelfde uit, een slang. Het leek wel of hij ons uitzwaaide maar ik was toch blij dat hij in het water bleef. Lawrence had hier nog geen slang gezien maar wel in Chatham Park waar onze villa vorig jaar gelegen was. Gelukkig wel aan de andere kant van het gaas maar toch. Inmiddels doken de kinderen ook in het zwembad en ging ik alvast het een en ander inpakken. Aan alles komt een eind zo ook aan deze vakantie. Eén van de reacties op dit blog was de vraag wat we leuker vinden, de hotels of de villa. We vinden het leuk om op verschillende plaatsen te komen en veel te zien maar in de villa heb je meer ruimte. Vooral met Joost is dat wel ideaal. 24 Uur met elkaar op een hotelkamer is wel heel vermoeiend. Daarom is het leuk om af te kunnen sluiten met het verblijf in een villa. Ton keek nog even op de computer waar we konden gaan eten maar we besloten toch om naar Perkins te gaan. Het was inmiddels al tegen achten en Perkins was lekker dichtbij. Ton koos voor verschillende gefrituurde vis, de kinderen voor de cheeseburger zonder kaas en ik voor een biefstuk. Deze laatste had ik "medium" besteld maar het leek wel een schoenzool. Ik riep de serveerster en kreeg een tijdje later een nieuwe. Ook deze was niet echt een succes. Jammer van deze laatste avond want we hadden hier steeds goed gegeten. Toen ik de serveerster aangaf dat het nog niet echt geweldig was zei ze dat ze het van de rekening af zou halen. Toevallig maakten we gisteren bij The Outback hetzelfde mee met de biefstuk van Joost. Ze doen er hier niet moeilijk over, je hoeft gewoon niet te betalen. Dat moet je bij ons eens doen. Ik bestelde nog wel een stuk appeltaart met caramel na als afsluiter. Dit is hier wel erg lekker. We hadden geen zin meer om nog iets te gaan doen dus reden we voor de laatste keer in het donker over de 192. We hadden hier weer een leuke tijd gehad. Thuis gekomen zette ik nog een was in, checkte alvast in voor de vlucht van morgen en zorgde dat de koffers zover gepakt waren. De vlucht vertrekt morgen een kwartier later dan in eerste instantie gepland. We vliegen om kwart voor drie vanaf Orlando naar Newark waar we om tien voor half zes zullen aankomen. Om vijf over half zeven vertrekt dan alweer de vlucht naar Amsterdam. Niet heel veel overstaptijd maar we hoeven nu niet door de immigration en zo. Ook de koffers worden als het goed is doorgelabeld naar Amsterdam. We hebben allemaal nog wel zin om te blijven maar vinden het ook wel leuk om weer (even) naar huis te gaan. Vooral onze hond Max hebben we erg gemist. Bart wil vrijdag een broodje frikandel en Ton heeft zin in bloemkool met een bal gehakt. Joost wil een lekker glas Tilburgs water en bij mij zal een spaatje rood er ook wel in gaan. Maar even thuis zullen we het leven hier wel weer gaan missen. We hebben ruim 2000 kilometer gereden en weer veel gezien. Mooie herinneringen waar we nog lang op terug kunnen kijken. Het is inmiddels bijna half twaalf dus ik ga zo ook mijn mandje opzoeken. Morgen weer een vermoeiende dag. Misschien dat ik morgenvroeg nog tijd heb om wat foto's te plaatsen.

Dinsdag 31 augustus: Universal Studios

Vandaag zouden we naar Universal Studios gaan. We wilden op tijd vertrekken zodat we om 9 uur in het park zouden zijn. Iedereen was op tijd wakker dus dat was geen probleem. Om tien over acht zaten we dan ook al in de auto op weg naar de studios. We wisten nu de weg en om tien over half negen parkeerden we de auto bij KingKong 211. Dit was op de eerste etage maar wel meer vooraan dan gisteren. Het was nog een eind lopen naar de ingang maar om negen uur waren we binnen. We maakten eerst weer wat foto's en besloten maar net als gisteren gewoon vooraan te beginnen. De heren gingen als eerste in Jimmy Neutron een soort simulator. Er waren nog geen wachttijden dus ze konden zo doorlopen. Aan de overkant lag Shrek 4-D waar we met zijn allen ingingen. Je komt hier eerst in een ruimte waar je even bezig gehouden wordt en daarna kom je in een soort theater. Je krijgt een brilletje op en er wordt een film gedraaid in 4-D over Shrek. Wel erg mooi gemaakt. De banken bewegen en het is net of je zelf mee doet in de film. We liepen verder langs de Rockit, een achtbaan waarbij je stijl omhoog gaat en ook weer stijl naar beneden. Deze sloegen we nog maar even over. Ook de twister sloegen we over en gingen door naar de Revenge of the Mummy. Dit vonden Ton, Joost en vooral Bart erg leuk. Aangezien er nog steeds geen wachtrijen stonden gingen ze nog een paar keer. Voor deze attractie hielden figuren uit deze film de mensen bezig waar ik me opperbest mee vermaakte. De volgende attractie waar de mannen in gingen was Disaster. Dit bleek de oude Earthquake te zijn die we nog kenden van 16 jaar geleden. Deze sttractie vonden ze ook erg leuk. Bij jaws stond een lange rij dus dat sloegen we maar even over. Joost wilde graag in de Simpsons dus liepen we eerst daar maar heen. Dit was ook weer een soort van simulator. Ondertussen hadden we dorst gekregen dus namen we even pauze voor een koud drankje. Het was wel bewolkt vandaag maar regelmatig scheen de zon en het was warm. Nadat we weer even verkoeling hadden gehad gingen we in Men in Black. Dit was een rit in een karretje waarbij je met een lasergun moest schieten. Mooi gemaakt maar je draait vooral aan het eind een paar keer zo hard rond dat ik er misselijk van werd. Vandaar dat ik dus veel attracties oversla. Na een bezoekje aan het toilet waarbij ik even controleerde wat ik daarvoor gedronken en gegeten had, liepen we terug naar Jaws. Ik was nog steeds niet lekker dus gingen Ton, Joost en Bart alleen er in. Ze konden nu zo doorlopen. Ze vonden het weer een leuke attractie en Bart was zich rot geschrokken van Jaws die plotseling boven kwam en een elektriciteitskabel doorbeet. We liepen weer dezelfde weg terug als we gekomen waren en kwamen weer langs Revenge of the Mummy. Hier wilden ze allemaal graag nog een keer in dus begaf ik me weer naar een bankje in de schaduw. Om kwart over twee zouden hier vlakbij de Blues Brothers optreden wat we graag wilden zien. De kinderen gingen ondertussen nog maar een keer in Revenge of the Mummy. Bart had de smaak te pakken. Wij genoten even van een optreden van de Blues Brothers wat helaas maar kort duurde. We besloten naar de andere kant van het park te lopen wat we nog niet hadden gehad. Bij Mel's diner stopten we eerst even om onze magen te vullen. Hierna konden we er weer tegenaan en liepen door naar het kindergedeelte waar de heren nog in een achtbaan gingen en gezamenlijk gingen we in E.T. Dit lijkt een beetje op de droomvlucht in de Efteling. We wilden eigenlijk nog in de horror make-up show maar daarvoor waren we net te laat. Onderweg naar de uitgang kwamen we de Simpsons nog tegen dus daar nog maar even mee op de foto. We hadden het eigenlijk allemaal wel een beetje gehad en besloten naar huis te gaan. Nog even door het Hard Rock Café want dat wilde ik ook wel eens van binnen bekijken. Thuisgekomen doken de kinderen meteen het zwembad in. Aangezien we beloofd hadden voor een collega van Ton op zoek te gaan naar oorbellen van Tinkerbell, besloten we nog naar Downtown Disney te rijden. Hier waren we eigenlijk nog niet geweest. Vorig jaar waren we hier 's middags en nu in het begin van de avond. Dit is toch wel veel gezelliger. Waar vorig jaar nog een musicstore zat, was nu een winkel gevestigd waar je bestuurbare auto's in elkaar kon laten zetten. Wel leuk om even te kijken. Het was inmiddels donker geworden en dan ziet het in Downtown echt gezellig uit. Allemaal verlichting en neon reclame, gezellige restaurants en winkels. We keken nog even in de Lego winkel en slaagden bij de Disneystore voor oorbellen. We vermaakten ons prima maar na een tijdje begonnen we toch weer honger te krijgen. We spraken af naar Perkins te gaan en morgen nog bij het Outback Steakhouse te eten. We waren waarschijnlijk toch al iets verder dan we dachten want we kwamen geen Perkins meer tegen. We hadden geen zin meer om terug te rijden dus besloten we vandaag maar naar the Outback te gaan en morgen naar Perkins. Om tien uur kwamen we voldaan maar moe thuis. Ik ben gelijk mijn bed ingedoken en ook de kinderen gingen gelijk slapen. Ton keek nog even tv. We kunnen weer terugkijken op een vermoeiende maar zeer leuke dag. Morgen alweer de laatste dag in de villa. We willen nog wat shoppen en helaas natuurlijk ook weer inpakken.

Maandag 30 augustus: Islands of Adventure

Vandaag was de planning om naar Universal Studios te gaan. Ik was al op tijd op zoals gewoonlijk en werkte het verslag weer bij. De rest was ook op tijd wakker en gingen op tijd aankleden. We hadden nog geen kaartjes dus moesten we daar eerst nog voor op pad. Ik dacht dat het park pas om tien uur open ging maar toen ik op internet keek, bleek het park om negen uur al open te gaan. We zetten dus de vaart er in en om tien over half negen zaten we in de auto. We wilden langs Billy Boys gaan om tickets te halen maar de tomtom kon het niet vinden. Ik wist ongeveer waar het was dus uiteindelijk hadden we het gevonden en kochten combitickets voor Universal Studios en Islands of Adventure. Dit laatste is ook een pretpark van Universal. We stelden de tomtom weer in naar Universal en gingen weer op pad. Na toch weer wat verkeerd te zijn gereden kwamen we over tienen bij de parkeerplaats aan. We betaalden 15 dollar om te mogen parkeren en bedachten dat het misschien handiger zou zijn om vandaag naar Islands of Adventure te gaan en morgen naar de studios. Islands of Adventure is nl. tot acht uur open en de studios maar tot zes uur. Eer dat we er zouden zijn was het dik half elf dus hadden we in de studios niet zoveel tijd meer. Je komt voor beide parken bij hetzelfde parkeerterrein en ook bij dezelfde ingang dus we konden kiezen. We parkeerden bij jaws 115 waar we nog gauw een foto van maakten mochten we het vergeten. Bij binnenkomst zagen we gelijk een hoge achtbaan en Joost wilde hier nog niet in maar nog even wachten. Hij vond hem eigenlijk nog wel een beetje eng. We keken eerst wat rond en maakten wat foto's. Op het eerste gezicht zag het park er mooi uit.


We begonnen maar vooraan en kwamen langs Spiderman. De drie heren gingen hierin en ik wachtte op een bankje. Op een gegeven moment kwamen Spiderman en nog wat andere filmfiguren langs op squads dus ik had genoeg vermaak.


De vrije val sloegen we ook nog over en Joost wilde graag naar Harry Potter. Harry Potter is een nieuwe attractie in het park en ik had al gelezen zo her en der dat er lange wachtrijden voor stonden. We kwamen nog langs diverse andere attracties maar sloegen alles over om toch maar eerst naar Harry Potter te gaan. Daar aangekomen keken we onze ogen uit. Er was een groot kasteel gebouwd en een heel Harry Potter dorp. Geweldig mooi.



De wachttijd bedroeg 40 minuten dus ik zocht weer een bankje op en de heren gingen op pad. Na drie kwartier kwamen ze helemaal opgewonden naar buiten. Wat een mooie attractie en ongelooflijk mooi gemaakt. Ik ben zelf niet zo'n held dus houd het op de kermis bv. ook altijd bij een terrasje en de oliebollenkraam. Ze wilden ook nog graag in een achtbaan en ik liep ondertussen wat door het dorpje. Echt mooi. Ook de trein stond er.
Ik wilde net teruglopen toen Ton, Joost en Bart er al weer aankwamen lopen. Het was intussen kwart voor twee en we zagen dat om 2 uur de stuntshow van Sinbad startte. Deze show was wel leuk vooral voor kinderen in verband met de interactie in de show.



Na de show liepen we door naar het kinderplein. We wilden daar in een soort treintje gaan (eindelijk iets wat ik ook durfde) was het helaas gesloten. Dan maar in Cat in the hat. Dit stelde voor ons niet zoveel voor maar voor kleine kinderen is het wel leuk. In ieder geval was ik ook ergens mee in geweest buiten de show. Inmiddels waren we weer bij de ingang van het park aangekomen. Joost wilde nu toch graag de incredible Hulk proberen. Een achtbaan waarbij je een aantal keren over de kop gaat. Hij was met Ton al in een andere achtbaan geweest dus moest hij dit ook durven. Enthousiast kwamen ze terug en Bart en ik hadden intussen een Funnelcake verorberd. We besloten het park nog een keer te doen en nu ook eventueel in de attracties te gaan die we toenstraks hadden overgeslagen. Dit keer gingen ze ook in de vrije val. Bart durft nu ook veel meer en voor Joost gaat het volgend jaar op de kermis helemaal in de papieren lopen. Over het algemeen hoefden ze bij dit soort attracties maar een minuut of vijf te wachten. Na de vrije val gingen ze gelijk ook nog maar een keer in spiderman. Ik zag ondertussen weer de optocht voorbij komen dus ik vond het niet erg om te wachten. Hierna liepen we weer verder en gingen nu een andere richting in, naar een gedeelte waar we nog niet waren geweest. Joost en Bart gingen hier samen in een soort pyranja en kwamen er kletsnat uit. Joost mopperde een beetje want die had geen zin om nat te worden vandaag. Gelukkig is het mooi weer en warm en droogt alles zo. We keken nog een beetje rond en besloten weer richting Harry Potter te lopen. Vooral Joost was hierover zo enthousiast dat hij graag nog een keer wilde gaan. Inmiddels verlieten al veel mensen het park dus misschien was het nu ook minder druk. Maar helaas nog steeds 40 minuten wachten maar dat hadden ze er wel voor over. Ik dus ook en zocht weer een bankje. Terwijl de heren zich binnen vermaakten, vermaakte ik me buiten met kijken naar de verschillende personages uit de film die langskwamen. Ik ken ze zelf allemaal niet maar later kon Joost me allemaal haarfijn uitleggen wie het allemaal waren. Bart wilde nog een keer in de achtbaan en daarna zijn we maar richting uitgang gelopen. We hadden Joost beloofd dat hij nog een keer in de Hulk mocht en besloten dat het daarna wel genoeg was geweest voor vandaag. We hadden ondertussen ook knaagjes in onze maagjes gekregen. We hadden de curry voor Bart al meegenomen dus konden we mooi onderweg iets gaan eten. Dit keer kozen we voor Applebee's. Hier waren we nog nooit geweest en we wilden wel eens iets nieuws proberen. Voor 20 dollar kreeg je een gezamenlijk voorgerecht en ieder een hoofdgerecht. We kozen voor de buffalo wings vooraf en ieder een biefstuk. De wings waren zeer spicy, maar Ton vond ze erg lekker. Wij waren minder happy. Bart nam ook een biefstuk en Joost ging voor de chickentenders. Deze kreeg hij in een mandje met frites. Ton vond het eten wel lekker maar ik moet zeggen dat ik lekkerder gegeten heb. De biefstuk vond ik niet geweldig en de groenten hadden wat mij betreft wel gaarder gemogen. Maar goed we hebben het een keer geprobeerd en kunnen er over meepraten. Als je hier in een restaurant gaat eten ben je over het algemeen zo klaar. In dit geval hadden we ook net het voorgerecht gekregen en toen stond het hoofdgerecht er al. Als je je bord leeg hebt nemen ze het gelijk mee en vragen ze of je nog een dessert wilt. Zo niet dan brengen ze de rekening. Je mag dan nog wel blijven zitten maar in dit geval waren we blij dat we konden gaan. We hadden het warm van het rondlopen in het park, waren moe en hadden het door de airco in het restaurant inmiddels koud gekregen. Om kwart voor negen waren we dus alweer klaar. We reden nog even naar het tankstation want ook onze Ford had knaagjes in zijn maagjes en reden daarna snel door naar huis. Ik maakte alvast het verslag van vandaag, zette een was in en de rest hield zich bezig met computeren en xboxen. Het was een vermoeiende maar zeer leuke dag. De kinderen zijn heel enthousiast over het park en hadden zich prima vermaakt. Morgen dus naar Universal Studios. We willen dit keer op tijd vertrekken. We hebben al kaartjes dus we kunnen rechtstreeks door. Meer foto's volgen nog.

Zondag 29 augustus: Cracker Barrel en Premium Outlet

Vanmorgen was ik al om zes uur op. De bedden hier zijn zo zacht en als één van de twee omdraait lijkt het wel of je op open zee bent. Ik probeer nog even op de bank verder te slapen maar ook dat lukt niet echt. Zoals al eerder gezegd je hebt in ieder geval lange dagen. Rond half acht hoor ik gestommel en ook Joost en Ton zijn ontwaakt. We hebben niet echt plannen voor vandaag. Joost computert wat, ik werk mijn verslag bij en Ton gaat douchen en kleedt zich vast aan. Rond acht uur is ook Bart al wakker. Wat zal die slapen als we straks thuis zijn. De kinderen poolen wat, spelen een spelletje op de Xbox en ik strijk alvast de was. Handig dat alles gewassen en gestreken mee terug kan. Ondertussen zoek ik voor Ton ook op de computer de wedstrijd van PSV op. Dankzij Alex had ik een site gevonden waarbij je wedstrijd live kunt volgen11(www.vrijblijvend.com). De kinderen gaan nog even tennissen op de tennisbaan hier dichtbij. Ondertussen ga ik ook douchen en we spreken af de kids op te pikken om te gaan ontbijten bij Cracker Barrel. Daar zijn we vorig jaar op weg naar het vliegveld bij toeval nog terecht gekomen. Ton wilde toen onderweg naar de luchthaven wat eten. Echter we kwamen helemaal niks tegen en voordat we het wisten waren we al gearriveerd. We zijn toen maar weer door gereden om toch nog iets te kunnen eten voor we het vliegtuig in gingen. we moesten toen op de valreep hierdoor nog tol betalen terwijl we niet veel kleingeld hadden en ook nog tanken want de tank was bijna leeg. Een heel gedoe dus nog toen. Maar het werd toen dus Cracker Barrell. We vonden het een leuke tent en besloten dit jaar een keer terug te gaan. Ton en ik stonden net op het punt om te vertrekken toen Joost en Bart alweer terug kwamen. Bart had geen zin om uit te gaan eten. Hoe verwend kun je zijn? Hij mokte nog een beejte maar uiteindelijk ging hij toch mee. Onze villa ligt dichtbij de 192 waar een heleboel restaurants zijn gevestigd. Ook Cracker Barrel. Dit restaurant is een countryachtig gebouw met een veranda met schommelstoeltjes.
Binnen kom je eerst in een winkel met allemaal hebbedingetjes. Heel erg leuk. Ze verkopen ook hun eigen produkten. Het was zondagmorgen en erg druk in het restaurant. Bij ons kennen we dat niet gaan ontbijten maar hier is het erg populair. De heren gingen allemaal voor de eieren maar ik bestelde French toast met appels en appelboter. Ik kreeg me daar een bord maar wel erg lekker. French toast kennen wij als wentelteefjes.


Nadat we er weer tegenaan konden, keken we nog wat rond in de winkel. Hier verkopen ze zelfs al kerstspulletjes. Erg leuk. We gingen nog even op pad voor tickets voor de parken en nog even langs de Wallmart. Nou ja even, dit is zo'n grote winkel dat je hier nooit even naar binnen kunt. We kochten batterijen en ik kocht nog wat bakspulletjes. Onder andere een leuk boek met allemaal taarten erin. Kon ik lekker aan het zwembad wat gaan zitten lezen. Thuisgekomen doken we het zwembad waar ik zelf zo'n twee uur op het luchtbed op het water heb liggen dobberen.
De kids waren het al snel beu dus ik had alle rust. We kijken uit op een meer dus af en toe zag ik een mooie vogel of een krokodil (sorry alligator Stefan) met zijn neus boven water komen. Heerlijk, dit is echt genieten. Op een gegeven moment kwam Bart ook nog een kijkje nemen en zag een schildpad aan de kant. Helaas was hij net te laat met de camera want hij werd door een grote vogel het water weer in gejaagd. Toen ik zo een tijdje lag te dobberen, dromend van ons eigen huisje hier in Orlando, zag ik er weer twee op de kant zitten. Dit keer bleven ze op ons wachten en konden we ze op de foto krijgen.
Bij het andere meer schijnen hele grote schildpadden te zitten. Maar deze kleinere zijn ook leuk want we zien ze niet elke dag.
We hadden besloten vandaag niet uit te gaan eten maar thuis te bbqen. Ton had de bbq al tevoorschijn gehaald. We zouden naar de Publix gaan om vlees en dergelijke te halen. Tegen een uur of vier ging ik ook maar uit het zwembad en las nog wat reisverslagen van anderen die nu ook in Florida zijn. Daar las ik dat bij Levis de spijkerbroeken in de uitverkoop waren. Als je twee broeken kocht kreeg je op de tweede, 50% korting. Aangezien Ton nog wat spijkerbroeken nodig had, besloten we eerst maar naar de Premium Outlets te gaan. We wilden daar toch nog naar toe dus dan maar nu gelijk. Het begint al te korten dus veel tijd hebben we niet meer.


Onderweg was Tommie heel de tijd van slag maar na 20 minuten kwamen we toch aan bij de juiste outlet. Wat een drukte zeg. We konden nog net een parkeerplaats vinden en gelukkig voor Bart vlakbij de Nikestore. Uiteraard gingen we daar natuurlijk het eerst naar binnen. Hij vond daar eindelijk een paar schoenen. We liepen verder langs alle bekende merken en kwamen bij Levis waar Ton 2 broeken vond. 58 Dollar voor 2 echte Levis dat is een koopje. We keken nog wat bij de Puma en Adidas winkel maar verder vonden we niks. Het was inmiddels al kwart over zeven en eigenlijk had ik niet zoveel zin meer om alles klaar te maken voor een bbq. We besloten toch maar om langs de Publix te rijden om te kijken wat ze nog hadden. We vonden het tegen vallen en de kinderen wilden graag iets van de Mac. We hadden ook nog het een en ander in de koelkast dus reden we langs de Macdrive om daar het een en ander te halen. Dit aten we thuis lekker op. We hadden geen allen zin om uit eten te gaan dus dit was een goede oplossing voor een keer.
Bart ging nog even in het zwembad.
Joost wilde ook maar vond het toch te koud.
We keken nog wat tv en de kinderen keken wat filmpjes in bed op de laptop. Ondanks dat we flink hadden geluierd was het toch een vermoeiende dag. Om een uur of elf was hier dan ook niks meer te koop. Morgen gaan we als het goed is naar Universal Studios. Dat wordt dus ook een zware maar leuke dag.

Zaterdag 28 augustus: 1e volle dag in de villa

Ik had gehoopt vanacht lekker te kunnen slapen nu we ieder een eigen slaapkamer hadden maar helaas dat viel tegen. Eerlijk gezegd moest ik ook steeds denken aan de slang die een ander forumlid had gevangen bij zijn zwembad. Ik moet er niet aan denken er een tegen te komen. Brrrrr. Ik was in ieder geval vaak en vroeg wakker. Tegen half acht ben ik er uiteindelijk maar uit gegaan en Joost volgde snel. Ik werkte het verslag van gisteren bij en Joost ging ook even op de computer. In de villa is ook een computer dus dat voorkomt een hoop geruzie. Tegen negen uur kwam Bart ook boven water en ik maakte een ontbijtje klaar. We hadden gisteren nog verse aardbeien en wat andere lekkere dingen meegenomen. De kinderen waren wel in voor een gebakken eitje met toast. Ik dekte buiten de tafel en we aten gezellig buiten bij het zwembad.



Na het ontbijt dook ik nog even het zwembad in en ook Bart en Joost kwamen mij vergezellen. Zo brachten we de ochtend relaxt door. Ik zette nog wat wasjes in en we belden nog even naar het thuisfront. Intussen hadden we ook ontdekt dat er in het water achter onze villa, krokodillen zaten. Gelukkig zit er gaas om het zwembad!!!!
Ik wilde nog even naar Michaels om te kijken voor wat bakspulletjes. Na de middag gingen we dus maar op pad om wat te shoppen. We reden dus eerst naar Michaels, een soort grote Pipo's. Ze hadden hier wel het een en ander maar ook niet echt spectaculair. Ik kocht toch nog wel wat en reden door naar de Best Buy die hier vlakbij was. Na hier nog even te hebben rondgesnuffeld wilde Bart graag naar een Nikestore. Vlakbij onze villa was er een dus dat was makkelijk. Bart zag hier mooie voetbalschoenen maar helaas paste ze niet. Joost kocht nog een paar gymschoenen, een shirt en een Portugalvest. Deze laatste voor 25 dollar. Hij was dus helemaal blij. Voor Bart hadden we alleen een tenue van Nederland. Inmiddels hadden we wel dorst gekregen en reden terug naar de villa. De villa is gelegen in Lake Berkley, dit is een beveiligde community. Hier is ook een zwembad, tennisbaan en basketbalveld. Verder is er naast het meer wat achter onze villa is gelegen nog een meer, Lake Berkley. We namen hier nog even een kijkje. Ook hier zagen we krokodillen in het water. Er zat er zelfs een op de kant. Het was maar een babykrokodil maar toch. Ook deze hebben al scherpe tandjes. Na nog even wat te hebben gekletst met een Engels stel gingen we terug naar de villa. Er stond inmiddels een nieuw koffiezetapparaat voor de deur want het andere was kapot. Ik had hier vanmorgen over gebeld en Russell was aan de deur geweest terwijl we niet thuis waren. Er lag netjes een kaartje bij dat hij snel terug zou komen om een kapotte lamp te verwisselen.
We vermaakten ons wat in de villa en om kwart over zeven gingen we weer op pad om wat te eten. Vandaag werd het Perkins. Nog wel leuk om te vertellen is dat toen we deze week in Fort Myers met zijn zevenen gingen eten, we in eerste instantie 89 dollar moesten betalen. Geen geld met 7 personen. We hadden echter nog een bon voor een gratis hoofdgerecht, gratis taart na en Bart was gratis. Aan het eind van de rit hoefden we nog maar 71 dollar af te rekenen. Een kleine 10 dollar per persoon. Toen we echter afrekenden vroeg de man waar we nog naar toe gingen. Toen we vertelden dat we naar Orlando zouden gaan gaf hij ons een kaartje waardoor we bij een volgend bezoek weer 10 dollar korting kregen. Lachen toch? Dus vandaag gingen we ons kaartje opmaken. Ton nam Tilapiafilet, Bart nam weer de cheeseburger zonder kaas, Joost nam chickentenders en ik nam rosbief met brocolli en frites. We namen nog een stuk taart mee naar huis voor morgen bij de koffie en uiteindelijk moesten we 27 dollar afrekenen. Hier zijn de kinderen niet gratis want dat is per Perkins verschillend. Maar goed je kunt hier dus goed eten voor weinig geld. Toen we thuiskwamen keek ik nog even op de laptop voor kaartjes voor de parken. We waren er nog niet precies uit wat we nu zouden gaan doen. In ieder geval Universal Studios. De kids willen ook graag naar Blizzard Beach maar Islands of Adventure is misschien ook wel leuk. Hier zijn we ook nog nooit geweest. Jullie horen nog wel wat het gaat worden.

Vrijdag 27 augustus: naar de villa

Vanmorgen waren we allemaal al vroeg wakker en de zon stond hoog aan de hemel. Dit waren we gewend van Fort Myers. Ik vond het eigenlijk wel een beetje jammer om hier weg te gaan want ik vind het een heel leuk hotel en ook een leuke plaats. Er is nog genoeg te zien hier. Vandaag zouden we doorrijden naar ons laatste adres, de villa in Kissimmee. Aangezien we hier toch pas om vier uur in konden, wilde ik nog graag even naar Sanibel island. Vorig jaar zijn we hier ook geweest en het is een mooie route en leuk om even te kijken. We namen nog even afscheid van Marga, Wim en Xaviera die vandaag door zouden rijden naar Key Largo. Zij deden zo'n beetje de route die wij twee jaar geleden hebben gedaan. Tegen negen uur zaten we in de auto op weg naar Sanibel. Sanibel Island is een eiland aan de kust van Fort Myers door bruggen verbonden met het vasteland. Zoals ik al zei is het een mooie weg. Vorig jaar waren we ricting Captiva gegaan en nu besloten we Sanibel aan te houden. We hadden niet zo heel veel tijd want om twaalf uur moesten we uit onze kamer. We reden een beetje rond en bij Bowman's Beach parkeerden we de auto.


We moesten over een paar bruggetjes om naar het strand te komen. Bij een van de bruggen zagen we krokodil in het water liggen. Hiervan moesten we natuurlijk even foto's maken en even filmen.



We liepen verder en zagen nog een sprinkhaan en een ander raar beestje, een soort duizendpoot denk ik. Op het strand lagen heel veel schelpen dus Bart en Joost vermaakten zich volop met schelpen zoeken.



Het was wel heel erg warm. Na een ruim half uur op het strand te hebben gelopen gingen we weer terug naar de auto. Het was tegen elf uur dus moesten we terug. Onderweg wilde Bart nog even stoppen bij de Nike outlet. We keken even rond maar hij vond niks wat hij leuk vond. We reden door naar het hotel waar we de koffers inlaadden en uitcheckten. We vonden het allemaal jammer om te gaan en we zullen hier zeker nog een keer terugkomen.
We vroegen Tommie de weg naar Orlando en deze gaf aan dat het ruim vier was rijden. We zouden dezelfde weg terugrijden maar Ton wilde liever binnendoor. Dit was een half uurtje langer maar wel 74 kilometer minder. We besloten dit maar te doen. De route was schuin naar boven vanaf Fort Myers naar Orlando. Onderweg stopten we nog even bij Mc Donalds om iets te eten. Onderweg kwamen we langs een gedeelte van Florida dat touristen niet kennen denk ik. Dan zie je pas het echte Amerika. Wat een puinzooi. Huizen die je als je er tegen aan stoot omvallen zo lijkt het. En er wonen nog steeds mensen in. Onvoorstelbaar wat een tegenpool met Fort Myers en Naples. Volgens de tomtom zouden we om tien voor vijf aankomen maar ondanks dat we ook nog gestopt waren bij de Mac, kwamen we om half vijf aan bij de villa. We hadden de code dus konden zo het huis binnen. De villa zag er weer goed uit. Wat een ruimte in vergelijking tot de hotelkamers van afgelopen week. We maakten een rondje door het huis en ontdekten dat er zelfs boodschappen gedaan waren voor ons. Er was brood, koffie, koekjes, suiker, kaas, bananen, jus d'orange, water, melk, eieren en een keukenrol. Leuk toch.




Ik had Lawrence de eigenaar deze week nog gesproken via Gmail en hij vertelde dat hij dag weer 2 boekingen van Nederlanders had gehad. Hij heeft ook mooie villa's en we voelen ons hier al gelijk thuis. Voor de kinderen is er naast de gameroom ook een X-box en er zijn dvd's en spelletjes. Ook spulletjes voor in het zwembad zijn aanwezig. Hier zullen we ons wel een paar dagen vermaken. Helaas maar zes dagen want de villa was niet langer vrij. De kinderen doken natuurlijk gelijk achter de computer en gingen nog even poolen. Tegen een uur of zeven besloten we wat boodschappen te gaan doen en te gaan eten. De Wallmart is hier heel dichtbij en ook allerlei restaurants liggen aan de 192. We haalden wat lekkere dingen en moesten ook nog even tanken. Ton gooide er voor 20 dollar benzine in maar de meter liep niet op. We gaan eert maar even eten en dan zal hij wel oplopen dachten we. De kinderen wilden graag naar het Outback Steakhouse wat aan de overkant lag. Ton bestelde Tilapia, Joost had chickentenders en Bart en ik namen een biefstuk. Joost had het koud en was moe en wilde graag naar huis. We namen dus maar geen toetje meer. Buitengekomen regende het en de benzinemeter was nog steeds niet opgelopen. Hij gaf nog steeds aan dat we nog maar 24 mile konden rijden. Voor 20 dollar krijg je hier 8 gallon, dat is zo'n kleine dertig liter benzine. Daar moesten we toch wel weer een eindje mee kunnen rijden. We besloten even terug te gaan naar het benzinestation want misschien had Ton toch iets fout gedaan. De medewerker kon hem echter ook niet helpen en buitengekomen stond de meter ineens op 84 mile te gaan. Dit kan volgens ons nog niet helemaal kloppen maar goed het was beter dan de 24 van eerst. Morgen zien we wel verder. Bij thuiskomst in de villa keek Ton nog even tv en de kinderen doken in bed met de laptop. Ik nam een boek mee naar bed want ik was toch wel heel moe van de lange trip. Het was een weg met veel stoplichten en dat is heel erg vermoeiend. We gaan in ieder geval genieten van de laatste dagen in onze villa. We willen in ieder geval nog naar Universal Studios en naar Blizzard Beach. Verder hebben we de kinderen nog een cadeautje beloofd en wil ik nog naar wat winkels voor bakspulletjes. We zullen onze tijd wel doorkomen.

Donderdag 26 augustus Naples

Vandaag wilden we eigenlijk naar Sanibel Island gaan maar de kinderen hadden er niet zo'n zin in. Ze wilden niet naar het strand. Volgens de weerberichten zou het veel regenen en in Naples scheen de zon. We besloten dan ook naar Naples te gaan en te kijken of we daar misschien een boottocht konden maken. Onderweg hier naar toe kwamen we langs een Perkins waar we gingen ontbijten.



Na onze magen weer gevuld te hebben reden we door naar Naples. Onderweg begon het wat te druppelen maar daar bleef het gelukkig bij. We zijn twee jaar geleden ook in Naples geweest en hadden daar op de pier steeds dolfijnen gezien. Bij Perkins hadden we echter nog een boekje meegenomen waar een adres in stond voor een boottocht. Onze Tommie kon het adres hiervan helaas niet vinden dus besloten we maar een beetje rond te kijken. Wat een huizen kom je hier ook weer tegen. Naples is een hele rijke plaats. Op een gegeven moment zagen we de straat waar de boot moest zijn gelegen. We reden deze helemaal af en op een gegeven moment kwamen we uit bij Tin City. Dit had ik zien staan op het boekje dus hier moest het zijn. We parkeerden de auto en liepen een beetje rond. Tin city is eigenlijk een oude dok met allemaal winkeltjes.
Erg leuk. We kwamen ook bij de boot die tochten verzorgden langs de kust van Naples en waarbij je eventueel ook dolfijnen en andere wilde dieren tegen kwam. Om 12 uur zou deze vertrekken dus besloten we kaartjes hiervoor te kopen. De tocht zou ongeveer anderhalf uur duren. We voeren door het kanaal langs onvoorstelbaar grote huizen.



Volgens de man op de boot kosten deze huizen minimaal 5 tot maximaal 50 miljoen dollar. En dan hebben ze ook nog een bootje voor de deur van een miljoen of wat. Onderweg zagen we een arend en heel veel andere mooie vogels. Na een hele poos langs de huizen te hebben gevaren gingen we de zee op. Hier zagen we de vinnen van een paar dolfijnen. Echter daar bleef het bij. Hij vaarde nog een tijdje rond op zee maar op een gegeven moment draaide hij weer om en ging weer het kanaal in.

We waren eigenlijk best wel een beetje teleurgesteld. Was het dit nu? We hebben mooie huizen gezien maar de dolfijnen waar we voor kwamen zagen we niet echt. Op een gegeven moment riep iemand echter: dolfijnen. En inderdaad we zagen er twee. Een ervan bleef constant langs de boot zwemmen en sprong regelmatig in het water. De ene keer aan de linkerkant, de volgende keer moesten we weer met zijn allen naar de rechterkant.



Schitterend om te zien. Dit is zo gaaf! Na een tijdje moest de boot langzamer gaan varen en verdween de dolfijn. We hadden geluk gehad en ik had een paar mooie plaatjes kunnen schieten. Na terugkomst bij het dok keken we nog wat rond in de winkeltjes, kochten nog wat kaarten voor de vriendinnetjes thuis en gingen weer terug naar de auto.

De kinderen wilden niet meer naar de pier maar wilden liever terug naar het hotel en nog even gaan zwemmen. Joost wilde graag nog naar de Best Buy want zijn ipod had het begeven. Ton had nog bandjes nodig voor zijn camera dus reden we op de terugweg maar langs deze winkel. Op weg naar Miromar Outlet waren we hier al langs gekomen dus we wisten waar we moesten zijn. De Best Buy ligt in een heel groot shoppingcenter Coconut Pointe genaamd. Dit is echt een heel mooi centrum. Onvoorstelbaar groot en echt heel erg mooi. Het ligt tenmidden van diverse vijvers met fonteinen en bruggetjes en er zijn echt allerlei winkels. Echt een aanrader. We kochten voor Ton nieuwe bandjes en keken nog even rond. Om een uur of vier waren we terug in het hotel en de kinderen doken gelijk het zwembad in. In Fort Myers Beach was het toch ook mooi weer geweest. Bij het zwembad kwamen we Marga, Wim en Xaviera tegen. Zij waren naar Sanibel Island geweest en hadden ook een leuke dag gehad. We zwommen en kletsen wat en vermaakten ons prima. Vanaf vijf uur trad er ook nog een zanger op. Marga, Bart en ik gingen nog even naar het strand om foto's te maken. Ineens werd het weer heel erg donker. We besloten maar terug te lopen naar het hotel voordat we ineens werden verrast door een fikse regenbui. Achteraf viel het allemaal nogal mee. We keken van elkaar nog even naar de gemaakte foto's en spraken af om samen naar Perkins te gaan om te eten. We bestelden allemaal iets anders maar het smaakte allemaal even goed. Ik had rosbief met frites en broccoli wat erg lekker was. Als nagerecht probeerde ik de lemon meringue pie. Ook erg lekker. Joost nam nog een ijsje na maar dat kon dat niet helemaal op zo groot was het. Het was al kwart voor elf toen we terug kwamen in het hotel. Vermoeid maar wel weer een erg mooie dag gehad. We sliepen dan ook zo.